آقا در پاسخ به سوالي که چرا در مسير بندگی هميشه در جا مي زنيم، فرمودند: براي اين که انسان هميشه استغفار بکند. بزرگان براي اسلام زحمات بسيار کشيده اند ولي هر کدام از راه خاصي افراد را به سوي خدا مي برند. ولي من هم راهم اين است که دستورالعمل فقط در يک چيز جمع شده، در يک کلمه خيلي کوچک. خيلي کوچک. و آن ترک گناه است... تا مي توانيد گناه نکنيد. اگر احياناً گناهی مرتکب شديد، سعي کنيد گناهی که در آن حق الناس است نباشد. اگر گناهی مرتکب شديد که در آن حق الناس است، سعی کنيد در همين دنيا آن را تسويه کنيد.
 

 به نظر شما کمال انسان چیست؟ اسباب آن چه می باشد؟ و اگر در حال حاضر فردی را می توان الگو قرار داد و شما می شناسید، معرفی نمایید؟ کمال انسان در عبودیت است، و سبب عبودیت، ترک معصیت در اعتقاد و عمل است، فرد کامل، مرشد است و در این عصر، [فرد کامل ] ولیّ عصر(ع) است؛ و طریق رسیدن به ارشاد او، ادامه توسّلات معلومه است از قبیل: زیارات مأثوره از روی صدق و با عدم تردید و نمازهای آن حضرت(ع) و همه تحببات به خدا و دوستان او.

پرسش از آیت الله بهجت، مبلغان ش 114

کوچک و بزرگ باید بدانیم: راه یگانه برای سعادت دنیا و آخرت، بندگی خدای بزرگ است ؛ و بندگی، در ترک معصیت است در اعتقادیات و عملیات. آنچه را که دانستیم، عمل نماییم و آنچه را که ندانستیم، توقف و احتیاط نماییم تا معلوم شود، هرگز پشیمانی و خسارت، در ما راه نخواهد داشت؛ این عزم اگر در بنده، ثابت و راسخ باشد، خدای بزرگ، اولی به توفیق و یاری خواهد بود.

 کتاب 11 درس عرفانی از آیت الله العظمی بهجت(ره)

آخرهای دیماه سال 93 بود که برای کاری چند روزی در قم بودم، یک روز غروب به یاد و خاطره روزهای طلبگی در اطراف حرم قدم می زدم به کنار مرقد مرحوم ابن قولویه و ابن بابویه رفتم وقت نماز مغرب و عشاء شد، به مسجد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها رفتم تا نماز مغرب و عشاء بخوام همان مسجدی که مرحوم آیت الله بهجت اقامه جماعت داشتند یادم هست می رفتیم جلوی درب منزل ایشان و با ایشان به مسجد می آمدیم گاهی هم از یک ساعت قبل می آمدیم مسجد و جا می گرفتیم ما که توان رفتن به معراج را نداشتیم می آمدیم تا با ایشان به معراج بریم یک ساعت وقت ما هدر نمی رفت چون وقتی از معراج برمی گشتیم خیلی از راهها را میانبر می رفتیم، چه جمعیتی می آمد چه شور و حالی و عظمتی حتی حیاط مسجد هم پر می شد از جمعیت توی حیاط را سقف زده بودند، آماده کرده بودند برای کسانیکه تو مسجد جا نمی شدند تا در حیاط نماز بخوانند اما امروز قدم می زدم تو حیاط خالی، کسی نبود گاهی کسی می آمد و می رفت امروز امام جماعت هم نیامده بود و مسجد خالی بود بالاخره حدود 10 نفری شاید در مسجد جمع شدند که یکی از روحانیون جلو ایستاد و جماعت برقرار شد. یاد این آیه قرآن افتادم:

إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ.(توبة/18)